Το ταγκό ως χορός γεννήθηκε προς το τέλος του 19ου αιώνα στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο και προήλθε από συνένωση Ευρωπαϊκών, Νοτιοαμερικανικών και Αφρικανικών στοιχείων. Την περίοδο 1910-1920 διαδόθηκε και έγινε μόδα στην αστική τάξη της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής και αυτό συνέτεινε να γίνει αποδεκτό και από τους αστούς του Μπουένος Άιρες. Ύστερα από μια περίοδο ύφεσης (περίπου 1920-1935) οπότε κυριάρχησε το ταγκό ως τραγούδι, ακολούθησε η χρυσή εποχή (περίπου 1935-1955) οπότε μεγάλες ορχήστρες έπαιζαν ταγκό κατάλληλα για χορό. Ακολούθησε άλλη μια περίοδος ύφεσης (περίπου 1955-1983) εξ αιτίας ενός συνδυασμού παραγόντων (συχνά αναφέρονται οι πολιτικές περιπέτειες της Αργεντινής, που πάντως δεν μονοπωλούνται από αυτήν την περίοδο, και η δημοτικότητα του ροκ-εντ-ρολ). Γύρω στο 1983, με την πτώση της δικτατορίας στην Αργεντινή, η θεατρική μουσικοχορευτική παράσταση Tango Argentino, στη οποία συμμετείχαν μερικοί από τους καλλίτερους μουσικούς (Sexteto Mayor) και χορευτές (Juan Carlos Copes και άλλοι), ταξίδεψε σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική και σημάδεψε και εν μέρει προκάλεσε την αναγέννηση του ενδιαφέροντος για το τάγκο, τόσο στην Αργεντινή όσο και σε όλον σχεδόν τον κόσμο. Το ενδιαφέρον για το τάγκο συνεχίζεται αμείωτο μέχρι σήμερα.
Το τάγκο χορεύεται από ζευγάρια αγκαλιασμένα κοντά, και μολονότι η αγκαλιά μπορεί κάποτε να χαλαρώνει για να εκτελεστούν κινήσεις που το απαιτούν, κατά κανόνα δεν σπάει. Είναι έντονα αυτοσχεδιαστικό με σαφώς διακριτούς ρόλους για τον καβαλιέρο και την ντάμα, όπου ο καβαλιέρος με την κίνησή του προτείνει κινήσεις στην ντάμα στις οποίες τελικά προσαρμόζεται ο ίδιος. Έτσι, όταν χορεύεται από έμπειρους χορευτές, συνιστά έναν διάλογο του ζευγαριού με αφορμή την μουσική, γιατί, σε αντίθεση με άλλους χορούς, δεν έχει τυποποιημένα βήματα και φιγούρες αλλά μάλλον ένα κινησιολογικό λεξιλόγιο και ένα αντίστοιχο συντακτικό που επιτρέπει τον αυτοσχεδιαστικό σχηματισμό χορευτικών φράσεων σχεδόν απεριόριστης ποικιλίας ανάλογα με την μουσική, την διάθεση του ζευγαριού και τον διαθέσιμο χώρο στην πίστα. Στο τάγκο της χρυσής εποχής (περίπου 1930-1955) καβαλιέρος και ντάμα κρατούν ο καθένας ισορροπία ανεξάρτητα από τον άλλον. Με την αναγέννηση του τάγκο από το 1983 και μετά, συνυπάρχει η τάση διατήρησης του κλασσικού στυλ της χρυσής εποχής με την τάση να εισαχθούν νέα στοιχεία όπως η αλληλοεξάρτηση ισορροπίας με το ζευγάρι να ακουμπά στο πάνω μέρος του σώματος σε σχήμα Λ ή να κρατιέται από τα χέρια σε σχήμα V. Αλλά ασχέτως στυλ, το τάγκο μετά το 1983 είναι ένας χορός που συνήθως μαθαίνεται από δασκάλους (περίφημοι είναι οι Αργεντίνοι δάσκαλοι-χορευτές Juan Carlos Copes, Fabian Salas, Mariano «Chicho» Frumboli, Gustavo Naveira, Pablo Veron και πολλοί άλλοι) ενώ στην Αργεντινή της χρυσής εποχής οι χορευτές ήταν αυτοδίδακτοι και αλληλοδιδασκόμενοι.
- Αργεντίνικο Τάνγκο
Το χειμερινό και εαρινό εξάμηνο 2018-19 στο χώρο του παλιού Γυμναστηρίου (αίθουσα αερόμπικ & πολλαπλών χρήσεων) γίνεται εκμάθηση Αργεντίνικου Τάνγκο από την χοροδιδάσκαλο Ελευθεριάδου Βιβή κάθε Τρίτη από 18:00μμ έως 19:00μμ.
ΗΜΕΡΑ: ΤΡΙΤΗ
ΩΡΕΣ: 18:00-19:00
Έναρξη μαθημάτων Τρίτη 19-02-2019
Δηλώσεις συμμετοχής: Καθημερινά στο Γραφείο Φυσικής Αγωγής από 09:00 έως 14:00 ή στα τηλέφωνα: 2410684347 – 6947521370, What’s up: 6971913471 (Γιώργος Μπούτλας) ή στο Email: boutlas@teilar.gr.
Υπεύθυνος Γραφείου Φυσικής Αγωγής: Γεώργιος Μπούτλας
- Latin χορός-Salsa-Bachata-Kizomba
Μαθαίνουμε να χορεύουμε με τον χορογράφο, χορευτή Richard Szilagyi και για το Εαρινό Εξάμηνο 2018-19 κάθε Τετάρτη 16:00μμ-17:00μμ στο χώρο του παλιού γυμναστηρίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Λάρισα) αίθουσα μοντέρνων χορών.
| Ημέρες |
Τετάρτη |
|
| Ώρες | 16:00 – 17:00 |
Έναρξη προγράμματος Τετάρτη 20-02-2019 .
Δηλώσεις συμμετοχής: Καθημερινά στο Γραφείο Φυσικής Αγωγής από 10:00 έως 14:00 ή στο Email: boutlas@teilar.gr ή στο τηλέφωνο: 2410684347 ή στο κινητό 6947521370, What’s Up: 6971913471 (Γιώργος Μπούτλας).
